یادی از علمای دینی که در سال 1401 به دیدار حق شتافتند
علمای دینی که قرآن در وصف آنان می فرماید: «اِنَّما یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» یعنی: از بندگان خدا، تنها علماء هستند که از خدا می‌ترسند، دانشمندان بزرگی هستند که در لسان مبارک قرآن ناطق، امام صادق(ع) «وارثان حقیقیِ انبیاء الهی» هستند. در این گزارش به ذکر نام و یادی از عالمان وارسته‌ای که در سال ۱۴۰۱ به دیدار حق شتافتند، می‌پردازیم.
خبرگزاری فارس از قم - اعظم ربانی: گذر زمان اگرچه رنگ غم‌های کوچک و بزرگ را کم می‌کند و البته تنها مرهمی است که می‌توان برای التیام دردهای فراغ از آن نام برد؛ اما هیچ‌گاه نمی‌تواند یاد و نام انسان‌های بزرگ و عالمان دینی را از صفحه دل‌ها پاک و چهره ماندگار آنان را از ذهن‌ها، محو کند.
آری! عالمان دین چون شمع سوختند و می‌سوزند و شیوه چگونه خوب زیستن و بندگی خدا را به دیگران، آموختند و می‌آموزند؛ همانانی که قرآن کریم به تمجیدشان می‌پردازد و اینگونه خطابشان می‌کند که: "اِنَّما یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ" یعنی: از بندگان خدا، تنها علماء هستند که از خدا می‌ترسند.
دانشمندان بزرگی که در لسان مبارک قرآن ناطق، امام صادق(ع)، وارثان حقیقیِ انبیاء الهی هستند. اما اکنون سالی دیگر گذشت و در حالی وارد بهار طبیعتِ دومین سالِ قرن جدید می‌شویم که شمع وجود تعداد دیگری از این انسان‌های برجسته خاموش شد تا مسیر تاریک پیش روی ما، از شعاع نورانی‌شان، روشن گردد.
در این گزارش، به ذکر نام و یادی از عالمان وارسته‌ای که در سال ۱۴۰۱ از میان ما پَر کشیدند، می‌پردازیم و به روح والای آنان که برجستگان علوم مختلفی چون: فقه، اصول، اخلاق، عرفان، کلام و ... بودند، شاخه گل صلواتی اهدا می‌کنیم.
*عالم مجاهد آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری(ره) 1401/1/1
وی اولین عالمی بود که در ساعات اولیه سال ۱۴۰۱، عالم فانی را به سمت عالم باقی، ترک گفت. او در آبان ماه ۱۳۲۵ش دیده به جهان گشود. پس از پایان تحصیلات ابتدایى، در سال ۱۳۳۹ش، وارد حوزه علمیه شهرری شد و یک سال بعد، براى ادامه تحصیل، به مدرسه آیت الله گلپایگانیِ قم، عزیمت کرد تا در محضر حضرات آیات شهید بهشتی و شهید ربانی شیرازی، دروس حوزوی را ادامه دهد.
آیت‌الله ری‌شهری در جریان مبارزات سیاسیِ قبل از انقلاب اسلامی، دو نوبت توسط ساواک دستگیر و زندانی شد. وزارت اطلاعات ایران، دادستانی کل کشور، دادستانی ویژه روحانیت، نمایندگی ولی‌فقیه و سرپرستی حجاج ایرانی، سه دوره عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان، تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و ریاست دانشگاه قرآن و حدیث، از جمله مسئولیت‌های این عالم خدوم بود. از او آثار فراوانی بجا مانده که "میزان الحکمه" از معروف‌ترین آثار اوست.
مقام معظم رهبری در پیام تسلیتی، به تقوا، سلامت نفس و مجاهدت مستمر این روحانی انقلابی اشاره کردند و نوشتند: تنوّع عرصه‌های مجاهدت این عالم ربانی؛ علمی، اخلاقی، انقلابی، سیاسی، اداری که همه با اخلاص و صفا همراه بود، از او شخصیتی کم‌نظیر پدید آورده بود.
*مرحوم آیت الله سید محمد فقیه (ره) / 1401/1/2
آیت الله سید محمد فقیه (ره) در فروردین ۱۳۲۱ در نی‌ریز فارس، پا به عرصه وجود نهاد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۳۷ به همراه پدر به قم عزیمت نمود تا تحصیلات تکمیلی را در جوار بارگاه بانوی کرامت، ادامه دهد.
وی فعالیت‌های سیاسی - اجتماعی خود را همزمان با نهضت روحانیت و انجمن‌های ایالتی و ولایتی آغاز کرد و با در شرکت در تظاهرات و سخنرانی، به ارشاد و آگاه‌سازی نسل جوان اقدام می‌کرد و در این مسیر، هم توسط ساواک بازداشت و هم تبعید شد.
این عالم جهادی پس از انقلاب، ضمن عهده‌داری امامت جمعه، از سوی امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب به عنوان نماینده ولی فقیه در نی‌ریز بود.
دو دوره نمایندگی مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری، عضویت شورای عالی حوزه‌های علمیه استان فارس، عضویت در شورای سیاستگذاری کنگره بین المللی میرزا احمد نی‌ریزی (نسخ نویس نامی جهان اسلام و کاتب بی همتای قرآن کریم)، تأسیس حوزه علمیه خواهران الزهرا در شهرستان نی‌ریز، ریاست هیات موسس دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه پیام نور و علمی کاربردی شهرستان نی‌ریز، مسؤولیت سازمان تبلیغات اسلامی، نهضت سواد آموزی، جهاد سازندگی و اداره اوقاف و امور خیریه، در نی‌ریز تنها بخشی از عرصه‌های خدمت او به شمار می‌رود. او سرانجام پس از ۷۹ سال تلاش علمی و عملی، دوم فروردین ۱۴۰۱، دعوت حق را لبیک گفت.
رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیتی از ایشان به عنوان یکی از علمای برجسته‌ی فارس یاد کردند و برای او، رحمت و مغفرت الهی مسالت نمودند.
*مرحوم آیت‌الله سید مجتبی رودباری(ره) 1401/1/2
دوازده سال پس از آغاز قرن ۱۳، فرزندی از سادات بنی‌الزهراء در نجف اشرف و در خانواده اهل علم، متولد شد که نام او را سید مجتبی نهادند. هفت سال بعد با خانواده به ایران آمد و پس از گذراندن دوره ابتدایی در رشت، مهرماه ۱۳۲۶ طلبه شد.
سیدمجتبی سه سال بعد به حوزه علمیه قم هجرت کرد و توفیق داشت تا ۱۴ سال در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه(س) به فراگیری معارف اهل‌بیت همّت ورزد. وی سال ۱۳۴۳ به امر پدر، هجرتی ۱۵ ساله از حوزه علمیه قم به حوزه علمیه نجف اشرف داشت و در محضر اساتید و بزرگان آن دیار، زانوی ادب زد.
او در دوران تحصیل خود، حدود ۲۳ سال توفیق تشرّف و شاگردی را پای کرسی درس حضرت امام (ره) داشت و نیز از محضر حضرات آیات: شهید مفتح همدانی، علامه طباطبایی، آیت الله بروجردی، آیت‌الله میرزا هاشم آملی، آیت الله خوئی و آیت الله حکیم، کسب فیض نمود.
آیت‌الله رودباری پس از انقلاب نیز به ترویج معارف اهل بیت (ع) و تربیت طلاب همّت گماشت. سرانجام این عالم برجسته گیلانی، به دلیل ایست قلبی در سن ۸۹ سالگی بدرود حیات گفت و در جوار رحمت حق، آرمید.
مقام معظم رهبری پس از ارتحال ایشان، ضمن عرض تسلیت به مردم مومن گیلان، از او به عالمی پرهیزگار و از علمای برجسته گیلان یاد کردند.
*مرحوم آیت‌الله سیدمحمدمهدی موسوی بجنوردی(ره) / 1402/2/2
آیت‌الله سیدمحمدمهدی موسوی بجنوردی(ره) متولد ۱۳۱۳ش در نجف اشرف و فرزند ارشد آیت‌الله میرزا حسن بجنوردی (صاحب موسوعۀ گرانسنگ القواعد الفقهیه) بود.
سیدمحمدمهدی از کودکی، تحصیلات حوزوی را آغاز کرد و در ۸ سالگی به دست جدّ بزرگوارش، مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی معمّم شد. او مقدّمات و سطح را نزد پدر و دیگر اساتید حوزه از جمله شیخ صدرا بادکوبه‌ای گذراند و پس از آن در درس خارج فقه و اصول مراجع تقلید نجف حضور یافت.
تسلّط وی بر علوم دینی سبب شد که از ابتدای جوانی، کتب مختلف فقهی و اصولی را برای طلاب و فضلای حوزه نجف تدریس کند. حضرات آیات عظام حسین حلی، سید محسن حکیم و سیدمحمود شاهرودی از جمله اساتیدی بودند که از کرسی درس آنها کسب علم نمود.
وی در سال ۱۳۴۹ش از نجف به تهران مهاجرت کرد و ضمن اقامهٔ نماز جماعت، به تدریس و تألیف همّت گمارد و درس خارج او در تهران، از مشهورترین دروس به‌شمار می‌رفت.
سرانجام این عالم وارسته پس از سال‌ها مجاهدت علمی خالصانه، ساده زیستی در مسیر ترویج معارف اسلامی، تالیف آثار متعدد، تربیت شاگردان فراوان و خدمت به مردم و انقلاب اسلامی در اولین روز از اردیبهشت ۱۴۰۱، دارفانی را وداع و به دیدار معبود شتافت. پیکر مرحوم آیت‌الله بجنوردی همزمان با شهادت امیرمؤمنان(ع)، در جوار مرقد مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) به خاک سپرده شد.
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در پیام تسلیت‌شان، وی را فقیهی عالیقدر و متعبّد خواندند و علوّ درجات را برای این عالم جلیل القدر را که عمری با سلامت نفس و تقوا و طهارات در نجف و تهران زندگی کرد را از خداوند متعال مسألت نمودند.
*واعظ شهیر و مردمی، مرحوم آیت‌الله سیدعبدالله فاطمی‌نیا(ره) / 1401/2/4
استاد سید عبدالله فاطمی‌نیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز دیده به جهان گشود. او از همان کودکی تحت تربیت بزرگان علمی و اخلاقی قرار گرفت. اندکی بعد توفیق شاگردی در محضر مرحوم آیت‌الله مصطفوی تبریزی (عارف کبیر و از شاگردان آیت‌الله سید علی آقای قاضی) را پیدا کرد و حدود ۳۰ سال تحت تربیت ظاهری و باطنی این مرد عظیم قرار داشت.
در همین زمان، تحصیلات حوزویِ خویش را هم دنبال کرد. او در دوران تحصیل علمی و اخلاقی خود، محضر بزرگانی همچون حضرات آیات عظام: سید محمدحسین طباطبائی، محمدتقی بهجت و سید رضا بهاءالدینی را درک و از شجره پُربرکت علمی و عملی آنان، خوشه‌ها چید.
وی در کسوت استاد اخلاق، خطیب و کتاب‌شناس، در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما به عنوان کارشناس حاضر می‌شد و سخنرانی‌های پُرمغز و معرفتی او، مخاطبان فراوانی را جذب کرده بود.
سرانجام مرحوم آیت‌الله فاطمی‌نیا پس از چند سال تحمل بیماری، ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ چشم از جهان بست و به سوی معبود شتافت.
رهبر معظم انقلاب اسلامی، با صدور پیامی درگذشت این عالمِ واعظِ بزرگ را تسلیت گفتند. در بخشی از این پیام آمده است: «اطلاعات گسترده و بیان جذّاب و لحن شیرین این عالم محترم، منبعی پر فیض برای جمع زیادی از جوانان و راهجویان بود و فقدان آن مایه‌ی تاسف و اندوه است.»
*مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمود دعایی(ره) / 1401/3/15
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمود دعایی در سال ۱۳۲۰ در یزد، دیده به جهان گشود. او بعد از پایان دوران دبیرستان به حوزه علمیه کرمان رفت و فراگیری علوم دینی را آغاز کرد و چند سال بعد، وارد حوزه علمیه قم شد و نهایتا در سال ۱۳۴۶ سطوح عالی را به پایان رسانید.
وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و کشورهای اسلامی چون لبنان، عربستان، سوریه، اردن، افغانستان و پاکستان، به فعالیت‌های سیاسی پرداخت و در مدت اقامت حضرت امام (ره) در نجف، همراه ایشان بود.
نمایندگی ادوار مجلس شورای اسلامی، مسئولیت سفارت ایران در عراق و سرپرستی موسسه اطلاعات از مسئولیت‌های او در دوران حیات بود. سرانجام یار دیرین امام و رهبری، یک روز پس از سالگرد امام راحل (ره) در ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ به ملکوت اعلی پیوست.
مقام معظم رهبری در پیام تسلیت درگذشت ایشان، آن مرحوم را برخوردار از صفات نیک و پسندیده دانستند و صفا و سلامت نفس، فروتنی و ساده‌زیستی، پاکدستی و قناعت، ارادت عمیق و راسخ به امام بزرگوار و انقلاب و پایداری و وفا در دوستی و رفاقت را از ویژگی های اخلاقی وی، برشمردند.
*استاد اخلاق، مرحوم آیت‌الله محمدعلی ناصری(ره) / 1401/6/4
آیت‌الله محمدعلی ناصری در سال ۱۳۰۹ش در دولت آباد اصفهان و در خانواده‌ای اهل زهد و تقوا به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در دولت آباد آغاز و سپس وارد حوزه علمیه اصفهان شد.
در چهارده سالگی همراه با پدر، به نجف اشرف رهسپار شد. او در مدت تحصیل خود، اساتید بزرگی را درک کرد و پای کرسی درس آنها، زانوی ادب زد. حضرات آیات مرحوم مدرس افغانی، مجتبی لنکرانی، شیخ محمدحسین دهاقانی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای، سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خویی و امام خمینی (ره)، تعدادی از اساتید او بودند.
مرحوم آیت‌الله ناصری(ره) علاوه بر علوم رسمی به بهره‌گیری علوم معنوی نزد بزرگانی چون سیدمحمد کشمیری، شیخ عباس قوچانی، سید هاشم حداد و سید جمال‌الدین گلپایگانی پرداخت و با شخصیت‌های عرفانی و اخلاقی گرانقدری چون علامه طباطبایی، محمداسماعیل دولابی و آیت‌الله‌العظمی بهجت حشر و نشر داشت.
او که شیفته و شیدایی امام عصر(ارواحنافداه) بود، سرانجام در صبح جمعه چهارم شهریورماه در سن ۹۲ سالگی به دلیل بیماری و کهولت سن دعوت حق را لبیک گفت و پس از تشییع باشکوه، در جوار شهدا، در گلستان شهدا‌ی اصفهان به خاک سپرده شد.
در بخشی از پیام رهبر گرانقدر انقلاب در پی تسلیت این عالم بزرگوار و معلّم اخلاق، اینگونه آمده است: «ایشان وظیفه‌ی بزرگ تزکیه و نشر معارف اخلاقی اسلام را تکلیف خویش دانسته و با بهره‌‌مندی از خشیت و خضوع دل نورانی خود، بیان اثرگذار و نافذی را در این جهت به کار می‌بردند.»
*مرحوم آیت‌الله سیدحسن سعادت مصطفوی(ره) / 1401/6/6
سال ۱۳۱۵ بود که در خانه عالِم شهر قائن خراسان، فرزندی متولد شد و او را به عشق کریم اهل‌بیت(ع)، سید حسن نامیدند. وی از شش سالگی به مکتب رفت و پس از طی دوران دبستان و دبیرستان، به تحصیل دروس مقدماتی حوزه پرداخت.
وی مدتی بعد، کفایه، مکاسب و رسائل را خواند و سایر تحصیلات تکمیلی را نزد بزرگانی چون حضرت آیات شیخ محمدتقی آملی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، شیخ محمدحسین ثقفی تهرانی نجفی و شیخ محمدعلی حکیم، آموزش دید و نهایتا در سن ۳۰ سالگی به درجه اجتهاد در فقه و اصول نائل شد.
تدریس شرح اشارات و رسائل شیخ، عضویت در هیئت علمی قطعی تمام‌وقت دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق (ع) و مدیریت گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده، تدریس شفای شیخ‌الرئیس در حوزه علمیه قم، عضویت رسمی در کمیته خبرگان بدون مدرک وزارت علوم و تحقیقات فناوری و عضویت رسمی در کمیته گزینش استاد و برنامه‌ریزی وزارت علوم در کارنامه علمی این عالم فاضل بود.
سرانجام این شخصیت دینی پرتلاش در روز یک‌شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۱ش، چراغ وجودش برای همیشه خاموش شد و پس از تشییع در امامزاده عبدالله شهر ری در خاک آرمید.
رهبر معظم انقلاب پس از درگذشت این عالم فرزانه در پیامی، تحقیق و تدریس در علوم عقلی و فلسفه اسلامی را از برجسته‌ترین فعالیت علمی این روحانی انقلابی و پر تلاش برشمردند که در کنار اشتغالات فرهنگی و مردمی، کارنامه‌ای وزین برای آن بزرگوار پدید آورده بود.
*عالم انقلابی مرحوم آیت الله عباس‌علی اختری(ره)/ 1401/8/9
آیت الله عباس‌علی اختری(ره) در سال ۱۳۱۸ در سرخه متولد شد و پس از گذران دوران کودکی، تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم در زادگاه خود ادامه داد و تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه مشهد آغاز کرد و بیست سال در آن حوزه به تحصیل و تدریس پرداخت.
وی سپس به قم رفت و در درس های خارج فقه و اصول مراجع شرکت کرد و از محضر حضرات آیات غضنفری، سبزواری، فشارکی، مؤمن قمی، محمدعلی گرامی، بهره برد. سپس در مشهد از کرسی درس حضرات آیات میلانی، وحید و فلسفی خوشه چید.
او در سال ۱۳۵۴ و در جریان مبارزات انقلابی، با ایراد سخنرانی‌های افشاگرانه در تهران، دستگیر و تحت شکنجه و آزار و اذیت ساواک قرار گرفت. ریاست کمیته انقلاب اسلامی شهرستان شیروان، نمایندگی امام در استان سمنان و امام جمعه سمنان، عضویت شورای سیاست گذاری ائمه جمعه سراسر کشور، امامت جمعه شهر ری، عضویت خبرگان رهبری و دبیر کل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، بخشی از مسئولیت‌های این عالم مجاهد بود.
وی پس از یک عمر مجاهدت علمی و عملی در مسیر تبلیغ مکتب اهل بیت(ع)، به دلیل بیماری سرطان، شامگاه دوشنبه ٩ آبان ١۴٠١ دار فانی را وداع و به لقاءالله پر کشید.
مقام معظم رهبری در پیامی، درگذشت این عالم پرتلاش و ابوالشهید را به خاندان مکرّم و ارادتمندان و مستفیدان از ایشان تسلیت گفتند و نوشتند: «این عالم پرهیزگار در همه‌ی عرصه‌هایی که در آنها حضور داشت از فقاهت تا سیاست و تا ترویج معارف اسلامی، به تلاش و فعالیت مجاهدانه شناخته شده بود و همه‌ی توان خود را مبذول می‌داشت. از خداوند متعال علو درجات این روحانی مخلص و متخلّق را مسألت می‌کنم.»
*منادی وحدت اسلامی، شهید مولوی عبدالواحد ریگی(ره) / 1401/9/18
مولوی عبدالواحد ریگی از علمای خوشنام اهل سنت استان سیستان و بلوچستان و امام جمعه خاش بود. وی عالمی مردمی بود که عمر خود را وقف خدمات اسلامی کرده بود. مواضع وحدت گرایانه او در راستای حمایت از اسلام و انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری، زبانزد همگان بود.
به حق می‌توان شهید مولوی عبدالواحد ریگی را از چهره‌های تابناک پاسداری از وحدت اسلامی و جزء وفاداران به نظام اسلامی در مراحل مختلف، از پیروزی انقلاب تا دفاع مقدّس و مراحل بعد دانست که تا آخرین روزهای حیات شریف خود، به این همراهیِ فداکارانه افتخار می‌کرد.
او که قبل از ترور ناجوانمردانه‌اش توسط گروهک تروریستی جِیش الظلم نیز تهدید به مرگ شده بود، سرانجام توسط افراد ناشناس، از محل مسجد امام حسین(ع) خاش ربوده و یک روز بعد در تاریخ ۱۸ آذر ماه ۱۴۰۱ به شهادت رسید. رهبر معظم انقلاب در این حادثه‌‌ی ناگوار که به ربایش و شهادت این عالم خیرخواه و شجاع انجامید، در پیام تسلیتی تاکید کردند: «اشراری که این جنایت را مرتکب شدند، مزدورانی روسیاهند که در خدمت دشمنان سعادت هم‌میهنان بلوچ و اتحاد اقوام ایرانی قرار گرفته‌اند. وظیفه دستگاه‌های مسئول تعقیب و مجازات جنایتکاران است و باید با سرعت و جدیت انجام شود.»
*مرحوم آیت‌الله سید صادق روحانی(ره) / 1401/9/25
مرحوم آیت‌الله سیدمحمدصادق حسینی روحانی در تیرماه ۱۳۰۵، در قم به‌دنیا آمد. وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۱۵ش به نجف مهاجرت کرد و پس از تحصیل، در سال ۱۳۲۹ش به ایران بازگشت و در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول پرداخت. گفته می‌شود که وی در ۱۴ سالگی به درجه اجتهاد رسید و اولین دوره تدریس درس خارج فقه و اصول او، سال ۱۳۳۰ش بوده است.
حضرات آیات عظام سیدابوالحسن اصفهانی، سید ابوالقاسم خویی و محمدحسین غروی اصفهانی، از جمله استادان او بودند. آیت الله روحانی در دهه ۱۳۴۰ش، مواضع و بیانیه‌هایی علیه حکومت منحوس پهلوی در قضایایی چون تصویب لایحه کاپیتولاسیون و حمله نظامیان پهلوی به مدرسه فیضیه داشت و قبل از انقلاب اسلامی ایران به فعّالان انقلابی کمک می‌کرد.
اثر بزرگ «فقه الصادق(ع)» به‌عنوان دایرة‌المعارفی از مباحث فقهی شیعه، یک مجموعه ۴۱ جلدی است که از مهمترین آثار او به شمار می‌رود.
سرانجام این عالم بزرگ پس از یک عمر مجاهدت علمی، در ۲۵ آذر سال ۱۴۰۱ در قم، دعوت حق را لبیک گفت و به سرای جادوانه شتافت.
پیکر او پس از تشییع در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) آرام گرفت. رهبر انقلاب در پیامی، ارتحال مرحوم آیةالله سید صادق روحانی رضوان‌الله‌‌علیه را به خاندان مکرّم و بیت شریف روحانی و شاگردان و ارادتمندان آن فقیه بزرگوار تسلیت گفتند و رحمت و مغفرت الهی را برای ایشان مسألت نمودند.
*مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین شیخ غلام‌رضا اسدی(ره) / 1401/11/12
حجت‌الاسلام‌والمسلمین شیخ غلام‌رضا اسدی(ره) در سال ۱۳۱۹ در بخش ارسک شهرستان بشرویه خراسان در خانواده‌ای مذهبی، چشم به جهان گشود و تحصیلات خود را تا پایه پنجم ابتدایی در زادگاهش گذراند و به دلیل نبود مدرسه جهت دوره بالاتر در کنار پدر و برادرانش، به انجام کارهای کشاورزی مشغول شد.
وی چند سال بعد در سال ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل به مشهد رفت و ضمن تحصیل با شخصیت‌هایی چون آیت الله خامنه‌ای، آیت الله واعظ طبسی و شهید هاشمی نژاد آشنا شد و در پخش و انتشار اعلامیه‌های امام راحل فعالیت کرد تا اینکه در سال ۱۳۴۶ و در آستانه جشن منحوس تاجگذاری شاه ملعون، در حرم امام رضا (ع) اقدام به پخش اعلامیه کرد و پس از آن توسط ساواک دستگیر شد.
او ۲هزار و ۹۶۰روز از عمر خود را در زندان‌های رژیم طاغوت گذراند و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت افتخاری، در کمیته انقلاب اسلامی، مسئولیت مرکز اسناد را بر عهده گرفت و همزمان مسئولیت تبلیغات آستان قدس رضوی را بر عهده داشت.
این روحانیِ صریح، صادق و حافظ نهج‌البلاغه، در مواضع به حق انقلابی، از جمله پیشگامان نهضت امام خمینی(ره) بود و در تثبیت نظام مقدس جمهوری اسلامی، نقشی مؤثر داشت.
سرانجام پس از سال‌ها خدمت و مجاهدت در نظام جمهوری اسلامی، در سن ۸۲ سالگی در طلیعه چهل و چهارم بهار انقلاب، روح ملکوتی‌اش از دنیای فانی به عالَم باقی پرکشید. مقام معظم رهبری پس از درگذشت این روحانی مجاهد و صادق، در پیام تسلیتی اینگونه نوشتند: «ایشان دوران جوانی خود را در مبارزه با رژیم ستمگر طاغوت و بقیه‌ی عمر را در خدمت به نظام مقدس اسلامی صرف کرد. از خداوند علو درجات وی را مسألت می‌کنم.»
انتهای پیام/78034